Advertentie

Artikel

Waarom taxichauffeurs niet moeten zeuren over Uber

Waarom taxichauffeurs niet moeten zeuren over Uber
Niek Leermakers

Niek Leermakers

  • Bijgewerkt:

Twee weken geleden was het zover: ik stapte in een glimmend zwarte en overdadig luxe Uber-Mercedes. De evenzo overdadig vriendelijke chauffeur verscheen keurig op tijd aan de rand van het Westerpark in Amsterdam, vijf minuten nadat ik de rit in de app bevestigde.

Eenmaal in de auto deed ik me tegoed aan het gratis flesje water en bekeek ik de LCD-schermpjes in de hoofdsteun van de bestuurdersstoel. Een Uber-taxi is andere koek dan de doorsnee grauwe taxi’s met chagrijnige bestuurders, zo blijkt. Nieuwsgierige journalist als ik ben, zag ik mijn kans schoon om de chauffeur in kwestie eens goed aan de tand te voelen over de veelbesproken Uber-app. Zo geschiedde.

Massale protesten

De massale protesten van taxichauffeurs in Europese steden tegen Uber waren het eerste onderwerp van gesprek. Voor de chauffeur was er geen reden tot paniek, want hij was er van overtuigd dat de achterhaalde taxiwet binnenkort toch op de schop gaat. De protesten zijn er echter niet minder om. Taxichauffeurs in Brussel en Berlijn gingen onlangs in staking en dat leverde een verbod in beide steden op. Ook in Amsterdam is UberPop, de variant van Uber met particuliere chauffeurs, inmiddels verboden.

De taxichauffeurs klagen over het feit dat Uber-bestuurders geen taxilicenties kopen en daardoor meer geld opstrijken. Oké, maar waarom melden zij zich dan ook niet aan bij Uber voor een extra zakcentje? Daarnaast gaan de chauffeurs voorbij aan het feit dat Uber over het algemeen een betere dienst levert dan reguliere taxi’s. Uber is namelijk gebruiksvriendelijker, sneller en van betere kwaliteit dan de gemeentelijke taxicentrale. En dat voor min of meer dezelfde prijs. Tenminste, die mening baseer ik op de plezierige Uber-rit in onze hoofdstad.

Taxiwet op de schop?

De Nederlandse taxiwetgeving vereist al jarenlang licenties die ervoor zorgen dat een korte taxirit je al snel een rib uit je lijf kost. Kan dat niet anders? Wordt het niet eens tijd voor andere wetgeving? En is Uber niet gewoon een interessant alternatief voor de reguliere taxi die je grootmoeder waarschijnlijk altijd nog prefereert boven gehannes met een app?

Bovenstaande vragen komen niet uit de lucht vallen. Waar ik tien jaar geleden nog naar de Bruna liep voor mijn vakantieroman, bestel ik ‘m nu via de Amazon-app. Dat is namelijk goedkoper en eenvoudiger. Een simpel voorbeeld van marktwerking en innovatie. Consumenten moeten mijn inziens de keuzevrijheid hebben om producten of diensten te kopen waar ze willen. Misschien loopt deze vergelijking een beetje spaak, maar zou dit ook niet voor privé-transport moeten gelden? Uber voor de hippe dertiger en de Amsterdamse Taxicentrale voor mevrouw Van Vliet uit Oud-Zuid. Voor ieder wat wils.

Moeilijke tijden

Uiteraard is enige nuance hier op zijn plaats: taxichauffeurs hebben het erg moeilijk en dat is vooral te wijten aan hun peperdure papieren en leningen voor auto’s. Hetzelfde geldt echter voor Uber-chauffeurs die ook hun auto zelf betalen. Bovendien verzekerde mijn Uber-chauffeur me dat hij Uber er gewoon naast doet voor extra inkomsten. Als je meerekent dat de chauffeurs 20 procent van hun ritopbrengst afstaan aan Uber, kun je dat afstrepen tegenover de taxilicenties die de gemeentekas ingaan.

Enfin, het laatste woord is hier nog niet over gesproken en er lijkt een nieuwe, digitale, taxi-oorlog op komst. Hopelijk zal de Nederlandse taxiwet binnenkort plaatsmaken voor een modernere taxiwet, met ruimte voor innovatie. Voor nu is het belangrijk om te beseffen dat met dit soort verboden de reputatie van Nederland als innovatieland op het spel staat, zoals een Belgische Tweaker mooi verwoordde in een reactie:

Volg mij op Twitter @niekleermakers

Lees ook:

Niek Leermakers

Niek Leermakers

Het nieuwste van Niek Leermakers

Editorial Richtlijnen